Το The Look.Gr προτείνει γι’ αυτό το Σ/Κ το τελευταίο βιβλίο του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη “Ίσως την επόμενη φορά” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Υπόθεση [από το οπισθόφυλλο του βιβλίου] : Ο Πέτρος και η Βασιλική, οι ήρωες της ιστορίας, αν και φορτωμένοι πανίσχυρες βεβαιότητες, βολικά στερεότυπα και κοινές νευρώσεις, είναι ακόμα πολλοί νέοι και λαίμαργοι για ζωή. Συναντιούνται, θαμπώνονται, παρασύρονται, ονειρεύονται, ερωτεύονται ο ένας τον άλλον, κάνουν σχέδια, και ύστερα…αρκεί μια παρεξήγηση και όλα πάνε στραβά.
Επιτέλους, αξίζει να τιμωρηθεί όποιος τολμά να ζητήσει λίγη αποδοχή χωρίς να κινδυνεύσει να χάσει τον έλεγχο του; Και με τον έρωτα; Τι γίνεται με τον έρωτα; Αν λίγη αποδοχή κοστίζει σε κάποιον ό,τι έχει και δεν έχει, ποιος μπορεί να ελπίζει πως διαθέτει αρκετή θέληση για να διεκδικήσει μια ιδέα έρωτα;
Στις 237 σελίδες του βιβλίου θα δείτε ένα πρωτότυπο ύφος αφήγησης: η ιστορία του ζευγαριού παρουσιάζεται και από τους 2. Το 1ο μέρος είναι όπως μας το αφηγείται ό Πέτρος …
«Αυτή η γυναίκα ασκεί πάνω του επιρροή υπέρτερη των αντιστάσεων του. Όχι πως δεν έχει ξανασυμβεί, αλλά τέτοιου είδους απρογραμμάτιστες ανατροπές αντιμάχονται την ανάγκη του να ελέγχει τις εξελίξεις. Και αυτό εκτός από ταραχή προκαλεί και φόβο. Όποιος αισθάνεται λειψός σε ζητήματα καρδιάς κρύβει μέσα την μανία της διάψευσης, είναι αυθεντία στην αναζήτηση των δικών του ελλείψεων στους άλλους».
…και το 2ο μέρος από την οπτική της Βασιλικής.
«…παρότι δείχνει να κρέμεται από τα χείλη του, έχει κιόλας προλάβει να σκεφτεί πως όλα αυτά θα είχαν μικρότερη επίδραση πάνω της, αν προέρχονταν από το στόμα ενός άλλου άντρα. Η έλξη που νιώθει γι’ αυτόν είναι που αυξάνει τη βαρύτητα των λεγομένων του».
Λεπτομέρειες που για τον έναν φαντάζουν σημαντικές στον άλλον παίρνουν άλλο περιεχόμενο, ίσως και κανένα. Στέκομαι στην αφήγηση γιατί είναι το σημαντικότερο εργαλείο του βιβλίου σε αυτό που θέλει να αναδείξει ο συγγραφέας: Η ιστορία του Πέτρου και της Βασιλικής οδηγεί στην μοναξιά… και αυτός είναι ο κεντρικός πυρήνας του έργου, που εμφανίζεται και ως τάση της εποχής μας, «η εμμονή στην μοναξιά». Η αφήγηση της ιστορίας με αυτό τον τρόπο, εκτός του ότι δημιουργεί ένα σασπένς εξηγεί τυχόν απορίες μας σε κάποια κενά που δημιουργούνται. Με άλλα λόγια 2 άνθρωποι μοιράζονται για κάποιο διάστημα στιγμές, στιγμές δυνατές και φτάνουν να αγνοούν πράγματα σημαντικά ο ένας για τον άλλον. Τα 2 τελευταία κεφάλαια μας προετοιμάζουν για ένα απρόβλεπτο φινάλε.
Ακόμη θα θελα να σταθώ και στην περιγραφή που χρησιμοποιεί ο κος Τζαμιώτης. Σε όλα του τα βιβλία έχει ένα μοναδικό τρόπο περιγράφοντας πρόσωπα ή καταστάσεις. Έτσι κι εδώ περιγράφοντας, παίζει με το χρόνο, μια στιγμή μπορεί να περιγράφεται εξονυχιστικά, ενώ ολόκληρες βδομάδες από την σχέση τους να δίνονται απλά δηλωτικά, κι αυτό όμως έχει την εξήγηση του, γιατί σε αυτή την ιστορία, όπως αναφέραμε, οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά και προαναγγέλλουν το απρόβλεπτο τέλος.
Το βιβλίο “Ίσως την επόμενη φορά” του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
Καλό Σαββατοκύριακο!
Λίγα Βιογραφικά για τον συγγραφέα
Μετρά επτά λογοτεχνήματα (Το πέρασμα, Η πόλη και η σιωπή, Η εφεύρεση της σκιάς, Παραβολή, Ο βαθμός δυσκολίας, βαθύ πηγάδι, Η συνάντηση). Για το θεατρικό του έργο «Ουδέτερη Ζώνη» απέσπασε το κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα το 2004.
0
