Ο Κώστας Καρράς γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1936 στην Αθήνα. Σημαντική ήταν η προσφορά του στον Ελληνικό Κινηματογράφο, αλλά και στο Θέατρο, με αξιόλογους ρόλους. Από το 2000-2007 πέρασε και από τα έδρανα της Βουλής, όμως στην συνέχεια επιστρέφει στο θέατρο που τόσο αγαπούσε, αλλά και στις κοινωνικές και φιλανθρωπικές του δράσεις. Όλα τελείωσαν στις 6 Μαΐου 2012, όταν έχασε την μάχη με τον καρκίνο.

Επιμέλεια: Γιάννης Ζαμπατής

 

Ο Κώστας Καρράς σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Λονδίνο και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Royal Academy of Arts του Λονδίνου.

Το 1963 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο του με τον θίασο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, στην «Ποντικοπαγίδα» της Αγκάθα Κρίστι.

Ακολούθησε η επιτυχημένη του συνεργασία με την Έλλη Λαμπέτη με την οποία διατηρούσε σχέση και εμφανίστηκε μεταξύ άλλων και σε έργα όπως «Γυμνοί στο Πάρκο» του Νιλ Σάιμον στο ρόλο του Πολ Πάρκερ και «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς, στο ρόλο του Κοβάλσκι.

 

 

Συνεργάστηκε, επίσης, με τον θίασο της Τζένης Καρέζη και την Ελληνική Λαϊκή Σκηνή, ενώ διετέλεσε συνθιασάρχης με άλλους ομοτέχνους του, όπως τους Άγγελο Αντωνόπουλο, Γιώργο Μιχαλακόπουλο, Ανδρέα Μπάρκουλη, Θύμιο Καρακατσάνη, Μαίρη Χρονοπούλου, Σωτήρη Μουστάκα, Σμαρούλα Γιούλη κ.ά..

Από το 1982-1987 δημιούργησε δικά του θεατρικά σχήματα και σημείωσε προσωπική επιτυχία στο «Ημερολόγιο ενός τρελού» του Γκόγκολ και στο «Blithe Spirit» του Νόελ Κάουαρντ, ως Τσαρλς, ενώ συνεργάστηκε και με το Εθνικό Θέατρο.

 

 

Στη δεκαετία του 1990 δημιούργησε ξανά δικό του θίασο, ενώ συνεργάστηκε με τα ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης και Πάτρας. Η τελευταία θεατρική εμφάνισή του ήταν στο ΚΘΒΕ.

Σημαντική είναι η συνεισφορά του ως ηθοποιού στον Ελληνικό Κινηματογράφο, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1961, στην κωμωδία «Ποια είναι η Μαργαρίτα» του Ντίμη Δαδήρα, σε σενάριο Γιάννη Δαλιανίδη, με την Τζένη Καρέζη.

Τα επόμενα 20 χρόνια συμμετείχε συνολικά σε 38 ταινίες, κρατώντας κυρίως δεύτερους ρόλους, όπως «Φτωχός αλλά τίμιος», «Θυμήσου Αγάπη μου», «Η Παριζιάννα», «Υπολοχαγός Νατάσσα» «Η Μεσόγειος Φλέγεται», «Δεσποινίς Διευθυντής» και πολλές άλλες.

Η καλύτερη εμφάνισή του θεωρείται ο ρόλος του Μενέλαου στην «Ιφιγένεια» του Μιχάλη Κακογιάννη το 1977, που εκπροσώπησε την Ελλάδα στα Βραβεία Όσκαρ του 1978.

 

 

Η τελευταία φορά που έπαιξε στον κινηματογράφο ήταν το 1981 στα «Καμάκια», σε σκηνοθεσία Όμηρου Ευστρατιάδη και σενάριο Γιάννη Σκλάβου.

Κατά τη δεκαετία του 1980 συμμετείχε σε αρκετές βιντεοταινίες, όπως «Θυμήσου τον Σεπτέμβρη» (1985) «Καρέ του έρωτα» (1986), «Ο σύντροφος και ο μπάτσος» (1989).

Στην ελληνική τηλεόραση πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία σε πολλά σίριαλ, με πρώτο το «Το σπίτι με τον φοίνικα» στο οποίο συμπρωταγωνίστησε με την Έρρικα Μπρόγιερ στο κρατικό κανάλι ΥΕΝΕΔ το 1970.

Τη σεζόν 1994-1996 έπαιξε στην ιδιαίτερα επιτυχημένη σειρά «Πάτερ Ημών» μαζί με την Ελένη Μενεγάκη, όπου υποδυόταν τον πατέρα δυο έφηβων κοριτσιών.

 

 

Από το 2000 μέχρι το 2007 πέρασε από το Κοινοβούλιο, σαν βουλευτής με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Στη συνέχεια επιστρέφει στο θέατρο λέγοντας χαρακτηριστικά:

«παράτησα το σανίδι για να ασχοληθώ με την πολιτική και μετά κατάλαβα τι έκανα και γύρισα τρέχοντας στο θέατρο. Όταν είσαι αυτόφωτο άτομο δεν έχεις πολύ μέλλον στη πολιτική».

 

 

Υπήρξε επίτιμος πρόεδρος στο «Χαμόγελο του παιδιού» από το 1994. ενώ διοργάνωσε τον πρώτο διεθνή έρανο για τα θύματα του πολέμου της Βοσνίας.

Επανειλημμένως έδωσε παραστάσεις για την ενίσχυση ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Βραβεύθηκε από πολλές οργανώσεις και συλλόγους για την κοινωνική και ανθρωπιστική του δράση (Λάιονς, Χαμόγελο του Παιδιού, Δήμοι και Κοινότητες).

Από τον Ιούλιο του 2000 ήταν υπεύθυνος του κλάδου Πολιτιστικής κίνησης της Ν.Δ. πολιτιστικών σωματείων και οικονομικών του Πολιτισμού.

Ο δημοφιλής ηθοποιός δέχτηκε προτάσεις από το «Just the two of us» και από το «Dancing with the stars», τις οποίες όμως, ευγενικά αρνήθηκε,. αφού οι υποχρεώσεις του για το «Ημερολόγιο ενός τρελού» του Γκόγκολ που ανέβαζε για δεύτερη φορά δεν του άφηναν τέτοια περιθώρια.

Αξιόλογη υπήρξε και η καριέρα του στο τραγούδι κάνοντας μεγάλες επιτυχίες, όπως «Θυμήσου τον Σεπτέμβρη», «Κόκκινα τριαντάφυλλα», «Ερωτόκριτος» κ.α., ενώ το 1976 ηχογράφησε τον δίσκο «Ανάσα μου» με συνθέσεις του Βαγγέλη Πιτσιλαδή.

 

Από την ομώνυμη θεατρική παράσταση του 1967 με την Έλλη Λαμπέτη

 

Ο Κώστας Καρράς είχε έναν ευτυχισμένο γάμο με την Αγγελική Μπαρούτσου, με την οποίαν απόκτησε έναν γιό, τον Βασίλη, οι οποίοι ήταν κοντά του τα τελευταία χρόνια που έδινε την μάχη με τον καρκίνο του προστάτη, που στη συνέχεια έκανε μετάσταση στα κόκκαλα.

 

 

Πέθανε σε ηλικία 76 ετών, στις 6 Μαΐου 2012, υποκύπτοντας στην άνιση αυτή μάχη.

 

 

 

 

3