Δεν το περίμενα, αλλά το παραδέχομαι, γέλασα. Και γέλασα πολύ. Η επιστροφή του θρυλικού Naked Gun σύμπαντος  είναι ό,τι πιο παρανοϊκά διασκεδαστικό μας ήρθε φέτος από το Χόλιγουντ.

Και ναι, ο Λίαμ Νίσον είναι ο τελευταίος που περίμενα να γελάσω μαζί του. Αλλά συνέβη… Ο Νίσον, με το γνωστό του ύφος “είμαι πολύ σοβαρός για αυτή την ανοησία”, ενσαρκώνει τον ντετέκτιβ Φρανκ Ντρέμπιν Jr, ναι τον γιο του αξέχαστου χαρακτήρα του Λέσλι Νίλσεν. Κι ενώ θα έλεγες πως όλα αυτά είναι απλώς μια νοσταλγική επανάληψη, η ταινία όχι μόνο κρατάει το ύφος της παλιάς καλής παρωδίας, αλλά του δίνει και έναν απρόσμενα μοντέρνο παλμό.

Τα αστεία πέφτουν βροχή και έρχονται κατακέφαλα με την αισθητική καρτούν. Ο ρυθμός δεν σε αφήνει στιγμή να χαλαρώσεις. Δεν είναι όλα πετυχημένα αλλά η ποσότητα καλύπτει την αστοχία. Το σενάριο είναι ένας αχταρμάς αστυνομικής ίντριγκας, συνωμοσίας, και παρεξηγήσεων αλλά ποιος βλέπει αυτές τις ταινίες για την πλοκή?

Η μεγαλύτερη έκπληξη της ταινίας  είναι η χημεία ανάμεσα στον Λίαμ Νίσον και την Πάμελα Άντερσον. Όχι, δεν πρόκειται για ρομάντζο της καρδιάς, αλλά για μια… εκρηκτική συνύπαρξη που φλερτάρει συνεχώς με την υπερβολή χωρίς να ξεφεύγει από το ύφος της παρωδίας. Οι σκηνές τους μαζί είναι σαν να βλέπεις την κλασική κωμωδία δράσης να παντρεύεται την παρωδία με σωστή δόση vintage νοσταλγίας. 

Ο Νίσον, με τη χαρακτηριστική του σοβαρότητα, παίζει τον ντετέκτιβ Φρανκ Ντρέμπιν Τζούνιορ σαν να βρίσκεται σε Taken αλλά με ατάκες που θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί από  μεθυσμένο κωμικό. Είναι ακριβώς αυτή η αντίθεση ανάμεσα στο δράμα που κουβαλάει το παρουσιαστικό του και στην απόλυτη γελοιότητα των σκηνών που ζει, που κάνει τον ρόλο του να απογειώνεται. Τον λάτρεψα ακόμα περισσότερο για το “τσαλάκωμα” της μέχρι τώρα τεράστιας καριέρας του αλλά και γιατί τελικά στα 73 του χρόνια κατάλαβε ότι η ζωή είναι μια τεράστια πλάκα και πρέπει να την απολαμβάνουμε με κάθε τρόπο… Υπέροχος!

Η Πάμελα Άντερσον εδώ κάνει το μεγάλο comeback όχι με τον τρόπο που θα περίμενες. Ξεχνά το sex symbol look (ή μάλλον το φοράει και το ανατινάζει με ειρωνεία) και ενσαρκώνει την Βερόνικα Σλέιτ, μια γυναίκα που υποτίθεται είναι η απόλυτη επαγγελματίας αλλά… δεν έχει ιδέα πού βρίσκεται. Με φανταχτερά ρούχα, ατάκες που “καρφώνουν” και απόλυτη θυληκότητα που γκρεμίζεται σε κάθε σκηνή, η Άντερσον δείχνει ξεκάθαρα ότι απολαμβάνει τον ρόλο της και αυτοτρολάρεται σε κάθε καρέ.

Η Πάμελα ξέρει πολύ καλά τι κάνει: γελά με την εικόνα της, με το τι περιμένουμε από εκείνη, και με το πώς παλιά θα έπαιζε αυτόν τον ρόλο “στα σοβαρά”. Η παρουσία της φωτίζει την ταινία και αποδεικνύει πως η ίδια είναι πολύ πιο έξυπνη απ’ ό,τι την έχουν υποτιμήσει στο παρελθόν.

Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Akiva Schaffer, που χειρίζεται την κληρονομιά των “Τρελών Σφαιρών” με εντυπωσιακή ισορροπία ανάμεσα στη νοσταλγία και τη σύγχρονη οπτική. Οι ρυθμοί είναι γρήγοροι και η ταινία μοιάζει περισσότερο με στυλιζαρισμένο roller coaster παρωδίας, παρά με τυπική κωμωδία. Η δράση, ακόμα και όταν είναι τελείως παρανοϊκή, έχει ροή, ρυθμό, και κινηματογραφική συνέπεια. Μέσα σε όλη αυτή την ψηφιακή καταιγίδα της σύγχρονης εποχής, κρατάει την καρδιά της ταινίας εκεί που πρέπει. Στην αφελή, ατόφια χαρά της ανοησίας.

Αν θες να γελάσεις, να αφεθείς σε έναν παράλογο κόσμο όπου όλα μπορούν να τιναχτούν στον αέρα για ένα λογοπαίγνιο, τότε θα την απολαύσεις στο έπακρο.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Μόνο ένας άνθρωπος έχει τις απαραίτητες ικανότητες… για να ηγηθεί της αστυνομικής ομάδας και να σώσει τον κόσμο!

Ο υπαστυνόμος Frank Drebin Jr. (Liam Neeson) ακολουθεί τα βήματα του πατέρα του στην νέα ταινία ΤΡΕΛΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ (THE NAKED GUN).

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Akiva Schaffer

Παραγωγή: Seth MacFarlane

Πρωταγωνιστούν: Liam Neeson, Pamela Anderson, Paul Walter Hauser, CCH Pounder, Kevin Durand, Cody Rhodes, Liza Koshy, Eddie Yu, Danny Huston.

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Brandon Trost
Σχεδιασμός Παραγωγής: Bill Brzeski
Κοστούμια: Betsy Heimann
Μοντάζ: Brian Scott Olds
Μουσική: Lorne Balfe

31 Ιουλίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood

Trivia Ταινίας

Ο σκηνοθέτης Akiva Schaffer ήθελε η ταινία να θυμίζει εικαστικά περιπέτειες των ‘80s και ‘90s, όπως Top Gun, «Το Αύριο Ποτέ Δεν Πεθαίνει» (Tomorrow Never Dies) και «Ο Μπάτσος του Μπέρβερλι Χιλς 2» (Beverly Hills Cop 2), αλλά και πιο σύγχρονων ταινιών, όπως «Casino Royale» και «Επικίνδυνη Αποστολή: Η Πτώση» (Mission: Impossible – Fallout). Το αστυνομικό τμήμα της ταινίας σχεδιάστηκε με αναφορά εκείνο της ταινίας «Se7en» του David Fincher, για να αποδοθεί μια αίσθηση κλασικού αστυνομικού δράματος. Η εναρκτήρια σκηνή της ληστείας βασίστηκε στο ύφος της ταινίας «Ο Σκοτεινός Ιππότης» (The Dark Knight). Η αισθητική της σκηνής δράσης ξεγελά τον θεατή ώστε να νομίζει ότι βλέπει θρίλερ, μέχρι το πρώτο γκαγκ.
Ο σχεδιαστής παραγωγής Bill Brzeski πιστεύει πως στην κωμωδία τα σκηνικά πρέπει να φαίνονται φυσιολογικά και συνηθισμένα, ώστε τα αστεία να αιφνιδιάζουν.
Στη σκηνή του ραντεβού, ο Liam Neeson φορούσε ειδικά σχεδιασμένο κοστούμι που μπορούσε να βγάλει σε μία μόνο κίνηση. Η σκηνή γυρίστηκε σε μία μόνο λήψη και δεν χρειάστηκε CGΙ.
Κάθε εμφάνιση της Pamela Anderson σχεδιάστηκε ως φόρος τιμής στις μοιραίες γυναίκες των φιλμ νουάρ, ενώ μία φωτογραφία της Faye Dunaway έδωσε έμπνευση στην ενδυματολογική ομάδα.
Αντλώντας έμπνευση από τον Buster Keaton, η ταινία φιλοξενεί γκαγκ χωρίς ψηφιακά εφέ, με τον παλιό, χειροποίητο τρόπο. Ενδεικτικά, ο υπεύθυνος σκηνικών αντικειμένων John Bankson και η ομάδα του έφτιαξαν πραγματικά σοκολατένια πιστόλια, τα οποία ο Drebin καταβροχθίζει σε μια σκηνή.

Δείτε το trailer: