Είμαστε κακά παιδιά. Ανοίξαμε ένα δωμάτιο και χωθήκαμε μέσα.  Αθέατοι για καιρό… Μέσα εκεί, βρήκαμε πολύ κόσμο. Ήσασταν κι εσείς. Αυτοπροσώπως. Και φυσικά διάφοροι. Εκπρόσωποι, το ΚΚΕ, κάποιοι άλλοι τώρα νεκροί, έργα. Έργα και μια νοσταλγία. Σχεδόν κανείς δεν μας πήρε είδηση. Τέλος πάντων… Αφού κάναμε ό,τι κάναμε βγήκαμε απ’Read More →

Μονάδα μέτρησης της Ιστορίας είναι η καθημερινότητα… Αυτό το «κάθε μέρα» της ατομικής και της συλλογικής εμπειρίας, των προσωπικών και αντικειμενικών μικρό-ιστοριών διαγράφει και περιγράφει τον ορίζοντα, το τροχήλατο μιας Ιστορίας που μας περιέχει.Read More →