“Φορούσε τη στολή του κλόουν και επισκεπτότανε νοσοκομεία και ιδρύματα, που φιλοξενούσαν παιδιά με ανίατες ασθένειες ή ειδικές ανάγκες. Το έκανε αυτό τα τελευταία δέκα χρόνια και πάντοτε με την καρδιά του. Παρόλο που την ημέρα κουραζότανε από την συνεχόμενη ορθοστασία στη δουλειά του… Παρόλο που τα έφερνε δύσκολα βόλταRead More →

By:
On:

“Πέφτουν τα χρόνια ένα ένα στο χωνευτήρι της λήθης. Μαζί με τα τραγούδια και τα μυστικά πάθη που βούλιαξαν κάτω από τα σαπισμένα πατώματα. Οι φωνές βάρυναν και ύστερα διαλύθηκαν μες στα ιζήματα των ήχων. Ο τελευταίος συνομιλητής αποσύρεται έξω απ’ τα τείχη, ανώνυμος και ταπεινός συλλέκτης του ελάχιστου”.Read More →

By:
On: