“Σάββατο των ψυχών/παράκληση προς το άγνωστο/Μνημόνευση Ονομάτων/ημέρα αφιερωμένη/σε ψυχές που κάποτε/δέχτηκαν σώμα/Βαφτίστηκαν σ΄όνομα/σμίλεψαν μορφή/αρχή και τέλος/στον κόσμο τούτο…”
Το παραπάνω απόσπασμα από το ποίημα “Λίγη ζωή ακόμη” ανήκει στην τελευταία ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Τζαννετάτου “Μικροί εσπερινοί” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός. Τα ποιήματα της συλλογής αγγίζουν τη στιγμή με μια λυρική διάθεση, αποτυπώνοντας εκείνο που φανερά έχει παρέλθει.
-Καλώς ορίσατε κ. Τζαννετάτο στις σελίδες του The Book.Gr
-Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ και σας συγχαίρω για την αγάπη και το σεβασμό που περιβάλλεται το βιβλίο και τους Λογοτέχνες!
- Οι «Μικροί Εσπερινοί» συνεχίζουν το ταξίδι τους. Τι έχετε εισπράξει στα δύο χρόνια κυκλοφορίας της τελευταίας σας ποιητικής συλλογής από τις εκδόσεις Οδός Πανός;
Κάθε νέα συλλογή είναι ένα νέο ταξίδι. Το ταξίδι αυτό είναι ένα ταξίδι με τον εαυτό μου , που ξεκινά από την πρώτη λέξη ενός ποιήματος και ολοκληρώνεται όταν συναντήσει τον κόσμο. Από κει και πέρα εγώ σταματώ το ταξίδι και σχεδιάζω το επόμενο. Σίγουρα οι βαλίτσες της επιστροφής είναι γεμάτες στιγμές, σκέψεις, λόγια, καλές- κακές κριτικές, πικρίες, επαίνους, μικρότητες. Τουλάχιστον αισθάνομαι πως δεν περνάει η ζωή μου χαμένη και ζω. Όχι όπως Θέλω αλλά όπως μπορώ.
- Στα ποιήματά σας είναι εμφανής η συντέλεια των πραγμάτων. Ψαύετε αυτό που έχει παρέλθει. Τι αποτυπώματα αφήνει πάνω σας αυτή η παρέλευση των στιγμών;
Τα πάντα στην ζωή είναι ένας κύκλος. Εκεί που τελειώνει κάτι, αρχίζει κάτι άλλο. Είναι η φυσική εξέλιξη της ζωής και οι στιγμές είναι το αποτύπωμα μας επάνω της. Ναι! Στεναχωριέμαι όταν φεύγει κάτι ή τελειώνει. Όμως τον πόνο της απώλειας τον σκεπάζει επιφανειακά η χαρά της επόμενης μέρας. Είπα “επιφανειακά ” γιατί το τραύμα δεν επουλώνεται. Παραμένει.
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στο The Book.Gr
1
