Γεννημένη στο Κάιρο η Πέρσα Κουμούτση έρχεται στην Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στη Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου του Καΐρου. Εδώ και 25, και πλέον, χρόνια ασχολείται επαγγελματικά με τη μετάφραση από τα αραβικά και τα αγγλικά.
Για το μεταφραστικό της έργο έχει λάβει σημαντικές διακρίσεις όπως το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, την Ειδική Διάκριση από το τμήμα ελληνικών και λατινικών σπουδών του πανεπιστημίου Αλ Αζχάρ, εύφημη μνεία από ILE. Τα τελευταία 17 χρόνια έχει εκδώσει αρκετά μυθιστορήματα με τελευταίο το βιβλίο της “Η Επιστροφή” που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κι αποτέλεσε την αφορμή για αυτή τη συνέντευξη.
– κα Κουμούτση χαίρομαι πολύ που είστε στη συντροφιά του The Book.Gr
– Και εγώ χαίρομαι και σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας.
-
«Η επιστροφή» είναι το νέο σας μυθιστόρημα που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ο ήρωάς σας έπειτα από χρόνια επιστρέφει στη γενέτειρά του. Για σας πώς ήταν η λογοτεχνική σας επιστροφή;
Επιστρέφουμε αενάως, λέει ο Μπόρχες. Όμως στη δική μου περίπτωση δεν υπήρξε επιστροφή, όπως ενδεχομένως την εννοείτε, διότι, απλά, ποτέ δεν άφησα τη λογοτεχνική σκηνή εδώ και τριάντα περίπου χρόνια. Η παρουσία μου στα ελληνικά γράμματα, είτε μέσω των μεταφράσεων είτε μέσω της προσωπικής μου δουλειάς, ευτυχώς, ήταν συνεχής και σχεδόν αδιάλειπτη ως σήμερα- εκτός από πολύ μικρά διαλείμματα για ανασύνταξη κι ανατροφοδότηση… Ενώ έχω πλέον πιστό αναγνωστικό κοινό που με ακολουθεί και διαβάζει ανελλιπώς τα γραπτά μου και αυτό είναι ένα γεγονός που με χαροποιεί ιδιαίτερα και μου δίνει το πράσινο φως για να επιμείνω περισσότερο και να συνεχίσω.
-
Omnia vincit amor (= Ο έρωτας νικάει τα πάντα) λέει ο Βιργίλιος. Ο έρωτας είναι ο τροφοδότης της ιστορίας σας. Μάλιστα σε κάποιο σημείο δύο ήρωές σας έχουν έναν ενδιαφέροντα διάλογο περί έρωτος. Στη λογοτεχνική σας πορεία ο έρωτας τι διαστάσεις πήρε; Πώς προσεγγίζετε αυτό το καταλυτικό αίσθημα;
Τις απόψεις μου, όντως, τις καταγράφω στον διάλογο στον οποίο αναφέρεστε και που ομολογώ άρεσε στους αναγνώστες. Είναι αλήθεια ότι ο έρωτας υπήρξε καταλυτικός στη λογοτεχνία. Όπως υπήρξε καταλυτικός και στα δικά μου βιβλία. Ο έρωτας είναι συνυφασμένος με τη ζωή και τη δημιουργία, χωρίς αυτόν όλα θα ήταν λιγότερο φωτεινά. Ακόμα και στις πιο σκοτεινές περιόδους της ζωής μας, έρχεται ως πανάκεια και ως πνοή αισιοδοξίας. Και είναι ο έρωτας με τη γενικότερη έννοια του. Ο έρωτας για όλα εκείνα που αγαπάμε και που μας τροφοδοτούν με θέληση. Όμως δεν ενστερνίζομαι την άποψη ότι νικάει τα πάντα. Σε αντίθεση με τη ρομαντική άποψη του Βιργιλίου, η δική μου άποψη είναι ότι δεν νικάει πάντα. Στην πραγματικότητα ελάχιστες φορές χρίζεται ως ο απόλυτος νικητής. Κι αυτό διότι ο έρωτας με τη «στενή» του έννοια είναι εγωιστικό συναίσθημα, επομένως δεν μπορεί να θριαμβεύει πάντοτε. Όμως άλλο έρωτας κι άλλο αγάπη. Μάλλον στην «ευρύτερη» αυτή έννοια αναφέρεται ο Βιργίλιος.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο The Book.Gr
2
