Οι String Demons γιόρτασαν τα δέκα χρόνια πορείας τους σε μια εξαιρετική παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, που λειτούργησε ως αποτύπωση της καλλιτεχνικής τους ταυτότητας, όπως είναι και οι ίδιοι. Τολμηρή, απελευθερωμένη και βαθιά πολυσυλλεκτική.
Από την πρώτη νότα, η Λυδία και ο Κωνσταντίνος Μπουντούνης απέδειξαν γιατί έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν δική τους σχολή στα σύγχρονα ελληνικά μουσικά δρώμενα. Η συνύπαρξη βιολιού και τσέλου, απαλλαγμένη από στερεότυπα, μετατράπηκε σε εκρηκτικό υλικό στα χέρια τους και αυτή είναι η μαγεία τους….
Το πρόγραμμα ήταν ουσιαστικά μια συμπυκνωμένη αφήγηση της δεκαετούς πορείας τους. Με σεβασμό στην κλασική παιδεία τους αλλά χωρίς περιορισμούς, οι String Demons κινήθηκαν από διασκευές metal, ροκ, ελληνικής παραδοσιακής μουσικής αλλά και δικά τους τραγούδια από την δισκογραφική τους πορεία…
Οι μεταβάσεις ανάμεσα στα είδη ήταν άψογα εκτελεσμένες και το αποτέλεσμα τους συνέδεε σχεδόν αβίαστα, επιβεβαιώνοντας ότι οι Demons έχουν πλήρη επίγνωση της μουσικής τους γλώσσας.
Η Λυδία Μπουντούνη, στο βιολί, κινείται με απίστευτη άνεση ανάμεσα στη λεπτότητα και την εκρηκτικότητα. Έχει μια αμεσότητα στον τρόπο που “μιλάει” με το δοξάρι της, σαν να μεταφέρει συναισθήματα πριν γίνουν λέξεις. Η παρουσία της στη σκηνή είναι φωτεινή, σχεδόν ηλεκτρική, και κάθε σόλο της ξεχωρίζει για τον λυρισμό και την ακρίβειά του σε συνδυασμό με την εκπληκτική φωνήν της…
Ο Κωνσταντίνος Μπουντούνης, στο τσέλο αποτελεί το αντίβαρο και ταυτόχρονα τον κινητήριο μοχλό του δίδυμου. Η τεχνική του είναι στιβαρή, ώριμη και γεμάτη βάθος, ενώ η θεατρικότητά του στη σκηνή κάνει το μουσικό σώμα του τσέλου να μοιάζει με προέκταση της προσωπικότητάς του. Από τα πιο σκοτεινά ηχοχρώματα μέχρι τις ρυθμικές “επιδρομές”, καταφέρνει να δίνει πάντα μια ένταση που μεταδίδεται άμεσα στο κοινό.
Η σκηνοθετική επιμέλεια του Ηλία Καρελλά πρόσθεσε στην παράσταση ένα θεατρικό περίβλημα με φωτισμούς, σκηνική κίνηση και ρυθμό της αφήγησης που λειτούργησαν σαν αόρατη δραματουργία…
Η συμμετοχή της Camerata Junior, Ορχήστρα Νέων των Φίλων της Μουσικής και της νεανικής χορωδίας έδωσε όγκο και πολυφωνικότητα.
Οι νεανικές φωνές και οι νέοι μουσικοί ήταν το συστατικό στοιχείο της καλλιτεχνικής πρότασης, σε μια συνάντηση γενεών και σχολών που ανέδειξε το βασικό μήνυμα των Demons. Ότι η μουσική δεν έχει ηλικία, σύνορα ή όρια…
Η ανταπόκριση του κοινού έπαιξε καθοριστικό ρόλο.Σε μια γεμάτη αίθουσα με απόλυτη ακουστική καθαρότητα, οι θεατές βίωσαν μια παράσταση που δεν ζητούσε απλά προσοχή αλλά συμμετοχή στην δεκάχρονη γιορτή τους… Έμεινε η πεποίθηση ότι οι String Demons έχουν ακόμη πολλά να πουν και ότι το ελληνικό κοινό είναι έτοιμο να τους ακολουθήσει σε όσα τολμήσουν.
Το επετειακό live λειτούργησε ως δήλωση συνέχειας γιατί οι String Demons απέδειξαν ότι δεν επαναπαύονται στις επιτυχίες τους, αλλά συνεχίζουν να εξελίσσονται, να πειραματίζονται, να γεφυρώνουν κόσμους και να δημιουργούν μια σκηνική ταυτότητα που είναι δική τους και μόνο δική τους.
Υ.Γ. Οι εκπληκτικές φωτογραφίες του Live είναι του @Romanos Lioutas, που τον ευχαριστώ θερμά για την παραχώρηση, ώστε να πλαισιώσουν το κείμενο μου.
