Ο Charles Manson (12/11/1934 – 19/11/2017) το ερμήνευσε ως σύμβολο του Armageddon, όντας μια ιδιοφυής σύνθεση των Beatles.
To “Helter Skelter” του Paul McCartney (Σεπτέμβριος 1968), ήταν μια προσπάθεια δημιουργίας ενός τραγουδιού rock ‘n’ roll όσο το δυνατόν πιο δυνατού και βρώμικου. Αργότερα έγινε ένα από τα πιο διαβόητα τραγούδια των Beatles, αφού ο Charles Manson το ερμήνευσε ως σύμβολο του Armageddon.
Λέει ο Paul McCartney στην “Ανθολογία” του:
“Ήμουν στη Σκωτία και διάβασα στο Melody Maker ότι ο Pete Townshend των Who είπε: «Έχουμε μόλις φτιάξει το πιο αστείο, δυναμικότερο και πιο γελοίο rock ‘n’ roll τραγούδι που έχετε ακούσει ποτέ». Δεν έμαθα ποτέ ποιο ήταν αυτό το τραγούδι που εννοούσε, αλλά μου “την έδωσε” να κάνω κάτι αντίστοιχο. Μόνο και μόνο γιατί τον άκουσα να λέει τα παραπάνω. Κι έτσι είπα στα παιδιά: “Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε ένα τέτοιο τραγούδι, κάτι πραγματικά άγριο». Και έγραψα το “Helter Skelter”. Ακούγονται οι φωνές να σπάνε και στο τέλος του ο Ringo να λέει «Έχω φουσκάλες στα δάχτυλά μου». Προσπαθήσαμε να το πάρουμε ακόμα πιο δυνατά: «Δεν μπορούμε να έχουμε πιο δυνατό ήχο στις drums;» Αυτό ήταν πραγματικά το μόνο που ήθελα να κάνω – να φτιάξω ένα πολύ δυναμικό, rock ‘n’ roll τραγούδι με τους The Beatles, για το οποίο θα καυιέμαι. Και νομίζω ότι τελικά βγήκε πολύ καλό”.
“Όσο για την έννοια του “Helter Skelter”, είναι μια τσουλήθρα που αφορούσε την άνοδο και την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας”. Ο Charles Manson ερμήνευσε ότι το Helter Skelter είχε κάτι να κάνει με τους τέσσερις ιππείς της Αποκάλυψης. Δεν ξέρω ακόμα τι είναι όλα αυτά τα πράγματα. είναι από τη Βίβλο, την Αποκάλυψη – δεν το είχα διαβάσει κι έτσι δεν θα μπορούσα να το γνωρίζω. Αλλά ερμήνευσε το όλο θέμα – ότι ήμασταν δηλαδή εμείς οι Beatles οι τέσσερις ιππείς, το Helter Skelter ήταν το τραγούδι – ότι ήρθαμε με σκοπό να βγούμε έξω και να τους σκοτώσουμε όλους”.
Κατά τη διάρκεια της δίκης τον Νοέμβριο του 1970, ο Manson εξήγησε την ερμηνεία του Helter Skelter στο δικαστήριο.
“Το Helter Skelter σημαίνει σύγχυση (φύρδην μίγδην). Κυριολεκτικά. Δεν σημαίνει πόλεμο με κανέναν. Δεν σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι πρόκειται να σκοτώσουν άλλους ανθρώπους. Σημαίνει μόνο αυτό που σημαίνει! Το Helter Skelter είναι σύγχυση. Η σύγχυση έρχεται γρήγορα. Εάν δεν βλέπετε τη γρήγορη σύγχυση, μπορείτε να την ονομάσετε όπως επιθυμείτε. Αλλά δεν είναι η δική μου συνωμοσία μου. Δεν είναι η μουσική μου. Ακούω με τι σχετίζεται. Λέει, “Επαναστατείστε”!’ Λέει ‘”Σκοτώστε”! Γιατί κατηγορείτε εμένα; Δεν έγραψα τη μουσική. Δεν είμαι εγώ αυτός που το παρουσιάζει σε σχέση με την κοινωνική σας συνείδηση”.
Το τραγούδι στα επόμενα χρόνια έγινε φυσικά το ιδανικότερο για σκληρές ροκ διασκευές, όπως αυτή των Marilin Manson / Rob Zombie
Τη νύχτα της 8ης Αυγούστου 1969, τέσσερα μέλη της οικογένειας Manson (Susan, Tex Watson, Patricia Krenwinkel και Linda Kasabian) πήγαν μέχρι το σπίτι του γνωστού σκηνοθέτη Roman Polanski. Φέρεται ότι το έπραξαν με τις εντολές του ίδιου του Manson, ο οποίος τους είχε δώσει εντολή να σκοτώσουν όποιον βρουν εκεί. Ο Polanski δεν ήταν σπίτι, αλλά η έγκυος φίλη του, η ηθοποιός Sharon Tate, μαζί με τους φίλους του Jay Sebring (hairstylist διασημοτήτων), τον Abigail Folger και τον Voytek Frykowski (φίλο του Abigail). Οι Susan, Tex και Patricia τρύπωσαν στο αρχοντικό του Λος Άντζελες και δολοφόνησαν άγρια και τους τέσσερις φίλους, καθώς και τον Steven Parent, ο οποίος ήταν φίλος του επιστάτη του σπιτιού. Η Linda, εν τω μεταξύ, στάθηκε έξω για να κρατήσει φρουρά.
Την επόμενη νύχτα, η ίδια ομάδα έφτασε να σκοτώσει ξανά – αλλά αυτή τη φορά, έφεραν μαζί το μέλος της οικογένειας Leslie Van Houten και τον ίδιο τον Charles. Έτσι, στις 9 Αυγούστου 1969, οι Susan, Tex, Patricia και Leslie μπήακν στο παντοπωλείο του Leno LaBianca και της συζύγου του Rosemary, δολοφονώντας το ζευγάρι, ενώ η Linda και ο Charles περίμεναν να τελειώσουν. Προς το τέλος αυτού του Αυγούστου, οι οπαδοί του Manson δολοφόνησαν έναν ακόμη άνδρα: τον Donald “Shorty” Shea στο Σπαχ. Ο Manson και οι οπαδοί του διέφυγαν τις αρχές για δύο μήνες, πριν συλληφθούν τον Οκτώβριο του 1969, για κλοπή αυτοκινήτου. Στη συνέχεια, τα μυστικά άρχισαν να βγαίνουν.
Οι Guns N ‘Roses “το ” Look at Your Game Girl “, ένα κρυμμένο κομμάτι μπόνους στο τέλος του άλμπουμ τους, το “The Spaghetti Incident”. Ο frontman της GN’R, Axl Rose, φόρεσε επίσης ένα πουκάμισο “Charlie Do not Surf” με το πρόσωπο του Manson στο σκηνικό, κατά τη διάρκεια της περιοδείας Use Your Illusion, και δε γλίτωσε τη “γκρίνια” από τους επικριτές της μπάντας.
Ο Manson συναντήθηκε με τον παραγωγό δίσκων και manager Phil Kaufman, στη φυλακή του Los Angeles County. Ο Kaufman είπε στον Manson να ηχογραφήσει μερικά από τα τραγούδια του, τα οποία κορυφώθηκαν με το ντεμπούτο άλμπουμ του, “Lie: The Love and Terror Cult”. Το εξώφυλλο του άλμπουμ ουσιαστικά αναδημιουργεί το εξώφυλλο του περιοδικού Life της 19ης Δεκεμβρίου 1969, το οποίο χαρακτήρισε τον Manson. μόνο το “F” στο “LIFE” και η γραμμή “The dark edge of hippie life” αφαιρέθηκαν. Κυκλοφόρησε στις 6 Μαρτίου 1970, ενώ ο Manson κατηγορήθηκε για τις δολοφονίες του Tate-LaBianca. To “Lie: The Love and Terror Cult” απέτυχε παταγωδώς από εμπορικής άποψης. Πούλησε μόνο 300 από τα 2.000 αντίτυπα που ο Kaufman με τα δικά του χρήματα είχε εκδόσει, αφού απέτυχε να εξασφαλίσει σημαντική υποστήριξη εταιρειών. Ακόμα πάντως, το άλμπουμ παραμένει δημοφιλές ανάμεσα στους “cult” συλλέκτες, που ενδιαφέρονται για τις δολοφονίες του Manson.
To Oxygen.com, μια πλατφόρμα που εξειδικεύεται στα εγκλήματα που αφορούν γυναίκες, όντας οι δολοφόνοι ή και τα θύματα, το Σάββατο 10 Αυγούστου ασχολήθηκε με τις γυναίκες που ακολούθησαν τον Manson στην “Οικογένεια“. Υπήρξαν σχετικά πολλά σχόλια, διότι η έρευνα έτεινε να βρει τα ελαφρυντικά των πράξεων αυτών των γυναικών, οι οπoίες κατά βάση την εποχή εκείνη ήταν κάτι σαν οι “αυθεντικές μαχήτριες του κοινωνικού περιβάλλοντος”. Πρακτικά εξαρτημένες από τον Manson και το LSD που τις πότιζε, ήταν σαν να υπάκουαν σε έναν ταγό, που λίγο πολύ τις εξουσίαζε όμως σαν Θεός.
Το δημοφιλές Netflix, στην σειρά “Mindhunter” τη δεύτερη σεζόν, συμπεριέλαβε την ιστορία του Manson.
Η περιβόητη υπόθεση του Τσαρλς Μάνσον που συγκλόνισε την κοινωνία των ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του ’60 έγινε και ταινία φυσικά. Υπεύθυνος για την αποτρόπαιη δολοφονία της Σάρον Τέιτ, συζύγου του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι και τεσσάρων φίλων της, από φανατικούς οπαδούς του, ο Μάνσον τελικά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Η ταινία δίνει έμφαση στη σκιαγράφηση της ταραγμένης ψυχολογίας του διαβόητου εγκληματία (Helter Skelter, 2004).
