Το βράδυ της 7 Σεπτέμβρη, κάποιοι είχαμε την τύχη να δούμε στο Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού, μια μοναδική και ιδιαίτερη παράσταση. Το έργο «Κρουστών Χρησμός για τον Οιδίποδα» σε σκηνοθεσία Ειρήνης Καπελώνη και μουσική Νίκου Τουλιάτου που παρουσιάστηκε από την Κοινότητα Τέχνης Ηχοποιών, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων και τον ΟΠΑΝΔΑ.
Κριτική-παρουσίαση: Γιάννης Ζαμπατής
Φωτογραφική κάλυψη: Ράνια Παπαδοπούλου, Tanaus (Stefano Attanasio)
Και λέω κάποιοι, γιατί δεν πρόλαβε να γνωρίσει το ευρύ κοινό την μια και μοναδική αυτή παράσταση με την ιστορία του Οιδίποδα σε μια διαφορετική και πρωτότυπη προσέγγιση του μύθου του Σοφοκλή.
Εδώ η Ομάδα Κρουστών Ηχόδραση, λέει με τα κρουστά όσα δεν θα ειπωθούν με λόγο από τους ηθοποιούς της Κοινότητας Τέχνης Ηχοποιών.
Η ηθοποιός Ειρήνη Καπελώνη, που μετράει ήδη δύο χρόνια ως μέλος της Κοινότητας Τέχνης Ηχοποιών, αναλαμβάνει το δύσκολο έργο της σκηνοθεσίας, αφού πρέπει να ενώσει με ισοτιμία τον λόγο των «υποκριτών» της Αρχαίας Τραγωδίας με όλο του το λυρισμό, μαζί με την μουσική που πρωταγωνιστούν τα κρουστά.
Η τοποθέτηση των ηθοποιών από την Ειρήνη Καπελώνη σε μια ευθεία, κάθετη στην Ηχόδραση, δίνει μια γραμμική αφήγηση του μύθου εξυπηρετώντας την εναλλαγή των σκηνών.
Την ιστορία πιάνουν από το σημείο όπου ο Οιδίποδας βρισκόταν στο κορύφωμα της ευτυχίας του και έπεσε μια επιδημία που έφερε μεγάλες συμφορές στη χώρα.
Η τραγωδία ξεκινάει όταν ζητώντας τη συμβουλή του μαντείου των Δελφών, πήρε την απάντηση ότι για να σταματήσει το κακό έπρεπε να βρεθεί και να τιμωρηθεί ο δολοφόνος του Λάιου.
Η έρευνα που ακολούθησε αποκάλυψε τη φοβερή αλήθεια. Το αποτέλεσμα ήταν να τυφλωθεί ο Οιδίποδας με τα ίδια του τα χέρια και η Ιοκάστη να κρεμαστεί.
Έπειτα ο ήρωας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Θήβα με τη συνοδεία της κόρης του Αντιγόνης. Πηγαίνει στην Αθήνα, αφού τον δέχτηκε ο βασιλιάς της Θησέας και εγκαταστάθηκε στον Κολωνό. Μα πόσο τυχαίο να δούμε εκεί αυτήν την αναβίωση…!
Ο εννιαμελής θίασος από την Κοινότητα Τέχνης Ηχοποιών, όλα νέα παιδιά, αναλαμβάνουν το δύσκολο ρόλο να ερμηνεύσουν τους ήρωες της γνωστής τραγωδίας του Σοφοκλή. Μπορεί να μην είναι ακόμα οι έμπειροι «υποκριτές» αρχαίας τραγωδίας, όμως αποστασιοποιούνται από την πραγματικότητα και δίνουν το μάξιμουμ των αντοχών τους.
Σίγουρα αυτά τα παιδιά μας τράβηξαν την προσοχή να κοιτάζουμε κάθε τους κίνηση και έκφραση ερμηνεύοντας το ρόλο τους. Είχαν κάτι κοινό που τους ένωνε, το πάθος και την αγάπη γι’ αυτό που κάνουν.
Γιατί έτσι τους έμαθε ο μεγάλος δάσκαλος Νίκος Τουλιάτος. Να ακολουθούν τα όνειρά τους, την καρδιά τους. Να μην ζουν με τα «πρέπει» αλλά με τα «θέλω» τους. Να είναι ερωτευμένοι με ότι κάνουν για να αφήσουν πίσω τους «όμορφα παιδιά».
Να αφήσουν πίσω τη λογική που λέει «ένα χαρτί, ότι να ‘ναι, για να εξασφαλίσω δουλειά» (αλλά όχι ζωή) και να δούνε το μέλλον, τον ορίζοντα, με τρέλα, όραμα, με ρίσκο.
Αυτό το κοινό έχουν αυτά τα παιδιά γι’ αυτό και ανήκουν σε Κοινότητα και όχι απλά σε μια ομάδα.
Γι’ αυτό αξίζει να αναφέρουμε τα ονόματα όλων των παιδιών που εμφανίστηκαν στη σκηνή.
Ήταν οι Γιάννης Ντάσιος (Οιδίποδας), Κωνσταντίνος Τσιάκος (Κρέοντας), Κωνσταντίνος Βάρελης (Τειρεσίας), Αλίκη Τσουκαλά (Ιοκάστη), Έλενα Πετροπούλου (Εξάγγελος), Ιωάννα Λαπέα (Άγγελος), Ιωάννα Κολονέλου (Βοσκός), Αλεξία Ξυγαλά (Ιερέας), Μάριος Τσουμάρης (φιγούρα).
Και ερχόμαστε τώρα στον άλλο μεγάλο πρωταγωνιστή, την Ομάδα Κρουστών Ηχόδραση. Αυτόν τον ρόλο είναι δύσκολο να τον περιγράψεις με λόγια και γραπτά, αν δεν τον ακούσεις δια ζώσης.
Ήδη από την είσοδο του πρωταγωνιστή της Ηχόδρασης, του μεγάλου «Κρουστού», γνωστού και ως «άρχοντα των κρουστών» Νίκου Τουλιάτου στην σκοτεινή αρένα του θεάτρου, προκαταλαμβάνεσαι για την μουσικοθεατρική μυσταγωγία που πρόκειται να επακολουθήσει.
Το σύνολο της Ηχόδρασης άκρως συντονισμένο και εντυπωσιακό ερμηνεύει μια ευφυή σύνθεση του Νίκου Τουλιάτου. Ξεκινούν να μιλάνε τα κρουστά για να υποδεχτούν τους τραγωδούς Ηχοποιούς και να συνεχιστούν τα κρεσέντα κάτω από τους εντυπωσιακούς φωτισμούς του Αλέξανδρου Πολιτάκη.
Εκεί όμως που εγώ τουλάχιστον ένιωσα στο πετσί μου μια συγκίνηση, όταν από το πιάνο αρχίζει να βγαίνει μια μελωδία που αριστοτεχνικά εισχωρεί σαν ένα αόρατο αιωρούμενο πέπλο στην συγχορδία των κρουστών και γίνεται ένα με αυτά. Εκεί καθόταν η Άννα Καρλαύτη που μάγεψε με τα φωνητικά της.
Την άψογη αυτή ομάδα των κρουστών αποτελούσαν οι Κυριακή Τσακιρίδου, Μαρία Παντελάκη, Μαριάνθη Ντάλλα, Σίσσυ Πιντέλα, Κωνσταντίνος Τσαμόπουλος, Νεφέλη Τουλιάτου, Θοδωρής Ψυχάλης και ο γνωστός ντράμερ, body music performer Simone Mongelli.
Το «Κρουστών Χρησμός για τον Οιδίποδα» σαν πρώτη εκδοχή είχε γίνει από το Νίκο Τουλιάτο και την Ομάδα Κρουστών Ηχόδραση, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών το 1996.
Εδώ την είδαμε λίγο αλλαγμένη, σε μια ελεύθερη απόδοση του κειμένου που είχε αναλάβει ο ίδιος ο Νίκος Τουλιάτος, εκτός από την πρωτότυπη σύνθεση.
Πραγματικά αισθάνομαι τυχερός γι’ αυτήν την ιδιαίτερα όμορφη εμπειρία και ακόμα περισσότερο που γνώρισα αυτούς τους ανθρώπους από κοντά.
