Μία συγκλονιστική εμπειρία, όπως ακριβώς την βίωσε, ένας από τους εκατοντάδες θεατές!

 

Βρίσκομαι μέσα στο υπαίθριο θέατρο “Φρύνιχος”, στον μαγικό τόπο των Δελφών, όπου σε λίγα λεπτά θα αρχίσει να εκτυλίσσεται η Πρεμιέρα των Ορφικών Ύμνων από την Μουσική Ομάδα “ΠανΑρμόνια”.Ένα ιδιαίτερο συναίσθημα που συνδυάζει Γαλήνη μαζί με αναμονή του Θαυμαστού έχει αρχίσει να με διαπερνά και, με έκπληξη, διαπιστώνω ότι σε όλο το θέατρο επικρατεί μια ατμόσφαιρα γιορτής, αλλά και σεβασμού προς το επερχόμενο…

Πρώτος ήχος που ακούω είναι αυτός μιας φωνής που παλλόμενη ελληνικά μας μυεί στα Μυστήρια του Ορφέα και θα κρατήσει τον μίτο σε όλη την συναυλία. Ρέα Καραγιάννη το όνομά της. Στο βάθος της σκηνής παρατάσσεται η Ομάδα των Κεραύνιων Κυμβάλων. Ιεροτελεστικά υψώνουν το δεξί χέρι τους κρατώντας πάλλαντες και ηχούν τα γκονγκ – ο ήχος απλώνεται και μας κατακλύζει.

Ορχήστρα, τραγουδίστριες και τραγουδιστές εμφανίζονται στην σκηνή, ελαφρά χαμογελαστοί, θυμίζοντας το αιθέριο χαμόγελο υπέροχων Αρχαιοελληνικών Αγαλμάτων. Νέοι και νέες όλοι. Με τους πρώτους ήχους των οργάνων, μία όμορφη κοπέλα εμφανίζεται στην σκηνή κρατώντας φλεγόμενο πυρσό και ανάβει με χάρη την εστία που βρίσκεται στο κέντρο της σκηνής. Ο πρώτος Ύμνος, αφιερωμένος στην Εστία, έχει αρχίσει…

 

Η Φλόγα που έχει ανάψει στην σκηνή μεταλαμπαδεύεται μέσα στην Καρδιά και δυναμώνει με κάθε νέο στίχο που ακούγεται. Η προαιώνια Ελληνική Γλώσσα, ενωμένη με μια Μουσική εξαίσια, πρωτόγνωρη, φέρνει ρίγη συγκίνησης, δέους και ανάτασης.

Το Θαυμαστό που προσμέναμε έχει εκδηλωθεί… Οι Ύμνοι ακολουθούν ο ένας τον άλλον και κάθε ένας ταξιδεύει στον Χώρο πάνω σε ένα Άρμα μαγευτικής και ενθουσιώδους Μελωδίας.  Ο Ηνίοχος, που τόσες φορές έχουμε θαυμάσει μέσα στο Μουσείο των Δελφών ως απαράμιλλης Ομορφιάς άγαλμα, είναι σήμερα εδώ, ζωντανός οδηγός ενός Άρματος Μουσικού που μας μεταφέρει δια μέσου των αιώνων, Αμόλυντο ξανά, το Ορφικό Φως και ηχεί τους Μυητικούς Ύμνους του Μεγάλου Μυσταγωγού.

Τα εσωτερικά γεγονότα ξεπηδούν με ταχύτητα, λαμπρά απο-τελέσματα των επί σκηνής μουσικών και ωδικών τελουμένων από την “ΠανΑρμόνια”. Η Νεότητα που λάμπει και εκπέμπεται εκεί μπροστά μας γίνεται Ενότητα μες την Καρδιά μας. Νιώθουμε ξαφνικά αδελφωμένοι όλοι μέσα στο θέατρο!

 

Μα πιο μαγικό είναι το συναίσθημα που μας χαρίζει την γεύση και την αίσθηση ότι είμαστε Ένα με τον απέραντο Κόσμο ολόγυρα και ότι αυτός ο Κόσμος ο απέραντος κόσμημα αληθινό και κορυφαίο είναι, το οποίο μόνον την προσοχή, τον σεβασμό και την Αγάπη μας αξίζει να λαμβάνει.

 

Κοιτάζω προς τους φίλους μου με τους οποίους έχουμε συνταξιδέψει μέχρις εδώ για αυτή την συναυλία. Είναι όλοι συγκινημένοι. Η αιτία; Ίσως άγνωστη για τον νου μας, που δεν έχει καν τον χρόνο για να κάνει τις  γνώριμές του αναλύσεις… Όμως, τολμώ να πω με λέξεις ποια είναι: μέσα από την ενθουσιώδη, εύρυθμη, γεμάτη ζωή ωραία μουσική αυτών των νέων ανθρώπων, η κάθε “Λέξις” των Ιερών Ορφικών Ύμνων γίνεται εντός μας “Έλξις”. Μία Έλξις που τραβά την συνείδηση μας πιο ψηλά, κάνοντάς την να εισέλθει στην περιοχή της Ψυχής. 

Κοιτώντας προς τα πίσω, αν κάτι θα χαρακτήριζα ως το πιο σπουδαίο σε όλην αυτή την εμπειρία κάλλους και αρμονίας που ήταν η συναυλία είναι ακριβώς αυτό: το ότι νιώσαμε ξανά την Παρουσία της Ψυχής μας πέρα και πιο ψηλά από το σώμα, πέρα από την καρδιά και τον νου μας, που μόνον “εργαλεία” της Ψυχής μπορούν να χαρακτηριστούν. Νιώσαμε, γευτήκαμε τους Παλμούς της Ψυχής μας, γευτήκαμε ξανά την πολυπόθητη βεβαιότητα της Αφθαρσίας του αληθινού Είναι μας.Ταξιδέψαμε, χάρη στις μελωδικές φωνές και την υπέροχη μουσική, ελεύθεροι νιώθοντας την Ζωή σαν μια πηγή Χαράς, σαν πολύτιμη φίλη μας. Κι αυτή η πτήση κρατάει ακόμα…

Ζήσαμε έξω από τον χρόνο αυτό που λείπει περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο στον σημερινό κόσμο των ανθρώπων: τον αληθινό Ενθουσιασμό και την σιγουριά πως τα πάντα έχουν Νόημα και τελειότητα.

 

Οι οκτώ Ύμνοι – Εστίας, Διός, Ερμού, Μνημοσύνης, Μουσών, Ασκληπιού, Άρεως

και Νίκης – ήχησαν μέσα μας σαν μια Αναγεννητική Οκτάβα από κάποια Μουσική των Θεών, εκδήλωση αυτής που οι Μεγάλοι Σοφοί ονόμασαν Μουσική των Σφαιρών… Αυτή η Συναυλία στους Δελφούς, η πρώτη των Ορφικών Ύμνων της “ΠανΑρμόνια”, Η Πρεμιέρα, άφησε απόηχο εξαίσιο που θα μας συνοδεύει για μήνες και για χρόνια.

 

(Ένας από τους τυχερούς ακροατές και θεατές της…)

 

PANARMONIA

Δήμητρα Σακελλαροπούλου – Σολίστ mezzo soprano

Τζένη Τζοάννα Σουλκούκη – πιάνο, σύνθεση, τραγούδι

Μάνος Μιχαλίτσης – λαούτο, σύνθεση, φωνή

Κατερίνα Ρίττερ – τραγούδι

Απόστολος Στάμος – κιθάρα, κρουστά

Ερμηέλ Κρασιμίρα Τζάνεβα – φλάουτο

Πυθαγόρειος Χατζηνικολάου – μπουζούκι

Μίνωας Σφηνιάς – στάμνα

Γιάννης Μαλλιαρουδάκης – κρουστά, τρομπόνι.

Θεόδωρος Οικονομίδης – τραγούδι, τζουράς, κρουστά

 

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:

Χρυσάνθη Χαχούλια – σοπράνο

Αυγερινός Γερογιάννης – τραγούδι

Δημήτρης Ζερβός – timpani, κρουστά

Lilia Esipova – άρπα

 

ΚΕΡΑΥΝΙΑ ΚΥΜΒΑΛΑ (ΓΚΟΝΓΚ)

Νικόλας Παπαθανασόπουλος (διεύθυνση)

Δίας – Mark Hafermann Συμπαντάκης

Ερμής – Φαίδρα Σαχπεκίδου

Κρόνος – Σπύρος Γιαννούσης

Ήλιος – Ευγενία Γερουλάνου

Ουρανός – Δήμητρα Νίκη Αντωνίου

Γαία – Ανδριάνα Πολυχρονάκη

Άρης – Ελένη Δασκαλάκη

Γαλαξιακό – Ειρήνη Βοριά

 

Παρουσίαση: Ρέα Καραγιάννη

 

ΒΙΝΤΕΟΛΗΨΙΑ: 

Κωνσταντίνος Κυριαζής, Βάϊος Μωραίτης, Στέλιος Κουρμπαλής, Θρασύβουλος Δεκάριστος

 

ΗΧΟΛΗΨΙΑ: 

Ντούλας Sound & Παντελής Ανδρέου, Δημήτρης Σταθακόπουλος, Ηλιάνα Μερκούρη

 

 

1