Το The Look.Gr προτείνει γι’ αυτό το σαββατοκύριακο το νέο βιβλίο της Μαρίας Γαβαλά “Κόκκινος Σταυρός” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.

“Τα χέρια της Μαρίνας, στην παιδική φαντασία μου, ήταν τα χέρια μιας αγίας. Και χαιρόμουν ιδιαιτέρως που η Μαρίνα ερχόταν από μια χώρα τόσο μακρινή, τόσο άγνωστη, από τα πέρατα του κόσμου, μια χώρα χαμένη στη νύχτα και στη βροχή, στα χιονισμένα βουνά και στις γεμάτες αλάτι σπηλιές –μόνον έτσι μπορούσα να φαντάζομαι τη χώρα της Μαρίνας, με πολύ χιόνι κι αλάτι–, για να ανακουφίσει λίγο τη γιαγιά μου προτού φύγει για το δικό της ταξίδι.”

Ο Κόκκινος Σταυρός είναι ένα μυθιστόρημα πάνω σε αληθινά και επινοημένα πρόσωπα, σε πραγματικά και φανταστικά γεγονότα, με δραστικές επεμβάσεις, έτσι ώστε το ιστορικό στοιχείο περιπλέκεται με το μυθιστορηματικό, όπως ακριβώς το παρόν συναντά το παρελθόν και ενίοτε συνοδοιπορεί μαζί του.

Ένα αδιάσπαστο σύνολο, ένα πολύπτυχο, με μεγάλη σημασία να δίνεται στη φυσιογνωμία των ξεχωριστών χρονικών περιόδων. Οι δύο εποχές, η ιστορική (Μεγάλος Πόλεμος, Βαϊμάρη, Ναζιστική Γερμανία) και η σύγχρονη συνυπάρχουν, άλλοτε σαν θεατρικά δρώμενα και άλλοτε σαν κινηματογραφικά έργα καταδίωξης. Οι εξομολογήσεις των προσώπων είναι ο μίτος που τα οδηγεί προς την αυτογνωσία, την ελάφρυνση του βάρους των ενοχών και, ενδεχομένως, προς την αποφόρτιση και την ανακούφιση.

Η Αριάδνη Χόπε, Ελληνογερμανίδα φοιτήτρια, σπουδάζει Ιστορία της Τέχνης στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης. Το θέμα της μεταπτυχιακής εργασίας της είναι η σχέση ανάμεσα στην Τέχνη και στις εκφραστικές δυνατότητες ψυχασθενών, χρονίως ιδρυματοποιημένων, που εξοντώθηκαν από τους ναζί, με σκεπτικό τη «διά νόμου εξόντωση άχρηστων ζωών».

Ένα από τα πολλά και ποικίλα ερωτήματα που απασχολούν την σπουδάστρια, είναι το εξής: τι προσπαθούσε να πει, σε συνθηματική γλώσσα, στους θεατές των πινάκων της η διαταραγμένη πνευματικά Μπέρτα Γκέρτρουντ Φλεκ (1870-1940), έγκλειστη σε ψυχιατρικά άσυλα, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, και θύμα της εθνικοσοσιαλιστικής ευγονικής; Εκ παραλλήλου, τα μυστικά που πιθανόν κρύβονται σε αυτά τα λιγοστά έργα ζωγραφικής γίνονται αντικείμενο πολύ προσεκτικής ανίχνευσης και μελέτης.

 Άνοιξα τα μάτια. Ήταν λίγο, πολύ λίγο αυτό που έκανα. Σταγόνα στον ωκεανό. Το έκανα μόνο και μόνο για να αναγκαστώ, ρίχνοντας τα λουλούδια, να ανοίξω τα μάτια και να ξαναδώ το ποτάμι, αυτό το ίδιο ποτάμι όπου στις όχθες του γεννήθηκα, έπαιξα, κολύμπησα, μεγάλωσα, εκεί όπου έπρεπε, μέσα από τα καπνισμένα χαλάσματα, να ξαναφτιάξω τη ζωή μου.

 

Μια νέα κυκλοφορία που αξίζει την προσοχή σας!

Καλό Σαββατοκύριακο!

 

Το μυθιστόρημα της Μαρίας Γαβαλά “Κόκκινος Σταυρός” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις

 

Λίγα βιογραφικά για τη συγγραφέα

Η Μαρία Γαβαλά γεννήθηκε στο Κορωπί Αττικής το 1947. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σκηνοθέτησε κινηματογραφικές ταινίες (μεταξύ άλλων Περί έρωτος-Χρυσάνθη, Το άρωμα της βιολέτας, Το μαγικό γυαλί), έγραψε κριτικές για τον κινηματογράφο, μετέφρασε θεωρητικά-κινηματογραφικά κείμενα καθώς και λογοτεχνικά έργα, έγραψε μυθιστορήματα (Η υπηρέτρια των αγγέλων, Η κυρία του σπιτιού, Παραθαλάσσιο θέρετρο το χειμώνα, Στη δροσιά των κήπων μου, Ακραία καιρικά φαινόμενα, Λεμονόκηπος) και μια συλλογή διηγημάτων (Από γυαλί). Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της “Τα κορίτσια της πλατεία”.

 

 

0