Η ταινία “Ιστορία μιας ζωής” είναι ίσως το καλύτερο από τα κοινωνικά δράματα που έφτιαξε ο Γιάννης Δαλιανίδης. Ο Γ.Κ. Πηλιχός σε κριτική του στην εφημερίδα “Τα Νέα” είχε γράψει μεταξύ άλλων:”…καλογυρισμένο, καλογυαλισμένο, ευκολοχώνευτο, ότι πρέπει για να μείνουν ικανοποιημένοι και εκείνοι που το γύρισαν και εκείνοι που θα πάνε να το δούν…”.
Το φιλμ γυρίζεται το καλοκαίρι του 1965 με σκοπό να βγει στις σκοτεινές αίθουσες τη χειμερινή σεζόν 1965-66. Το στόρι γράφει ο Δαλιανίδης με υπονοούμενο, για πρώτη φορά σε ελληνική ταινία, για όλους εκείνους που είχαν φύγει μετά τον Εμφύλιο πολιτικοί πρόσφυγες στο “παραπέτασμα”. Κάτι που το 1965 ήταν ταμπού.
Το στόρι της ταινίας
Κεντρική ηρωίδα στο φιλμ είναι μια φτωχή και ορφανή κοπέλα της οποίας ο πατέρας είναι πολιτικός πρόσφυγας και ζει με τη γιαγιά της σε ένα μικρό χωριό. Μετά τη δημόσια διαπόμπευση της από τους “ηθικούς” του χωριού πηγαίνει στην Αθήνα όπου περνώντας από τον έναν τρόπο ζωής της ελληνικής κοινωνίας,στον άλλον, καταλήγει στα μεγάλα αθηναϊκά σαλόνια , ως σύζυγος ενός ηλικιωμένου μεγαλοαστού. Τότε εμφανίζεται στη ζωή της ο μεγάλος έρωτας στο πρόσωπο ενός νεαρού. Μια σχέση μοιραία για την ηρωίδα.
Ο καλύτερος ρόλος της Λάσκαρη!
Η Ζωή Λάσκαρη ίσως τον καλύτερο ρόλο της καριέρας της, μαγεύει το κινηματογραφόφιλο κοινό με μια απλή σπονδυλωτή ιστορία γραμμένη επάνω της. Η μεγάλη σταρ της Φίνος Φιλμ σωστή στο ρόλο της χωρίς ίχνος χυδαιότητας στέκεται ισάξια δίπλα στον συμπρωταγωνιστή της Μάνο Κατράκη. Είναι φανερό πως ο Δαλιανίδης προσπάθησε να κάνει μια ταινία – προσωπογραφία της αγαπημένης του μούσας που θυμίζει μυθιστορηματική βιογραφία. Η Ζωή προσφέρει μια ερμηνεία υψηλής αισθητικής με ένα τέλος τραγικό και αναπάντεχο!
Το καστ
Στην ” Ιστορία μιας ζωής” κάνει την πρώτη εμφάνιση της σε ταινία της Φίνος Φιλμ η Μπέτυ Αρβανίτη (είχε προηγηθεί ένα χρόνο πριν ο πρώτος κινηματογραφικός της ρόλος στη ταινία “Περάστε τη πρώτη του μηνός”). Από τους υπόλοιπους ηθοποιούς ξεχωρίζουν η Τασσώ Καββαδία, ο Λευτέρης Βουρνάς, ο Ανδρέας Ντούζος, η Άννα Παϊτατζή, η Ειρήνη Κουμαριανού, η εντυπωσιακή Σουμπρέτα του μουσικού θεάτρου Όλγα Μάγερ, η Μαρία Μαρτίκα και η Εύα Ευαγγελίδου στο ρόλο της γιαγιάς.
Το αριστουργηματικό σάουντρακ της ταινίας!
Τη μουσική επένδυση της ταινίας υπογράφει ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας χαρίζοντας στον ελληνικό κινηματογράφο ένα αριστουργηματικό σάουντρακ με μουσικές γέφυρες και ένα υπέροχο τραγούδι με τη Σούλα Μπιρμπίλη. Το “Θα σου δώσω” που το Νοέμβριο του 1965 θα κυκλοφορήσει σε δισκάκι 45 στροφών (Lyra 1118) έχοντας στη πίσω πλευρό το “Ξέρω πως θα φύγεις” (του οποίου η μελωδία θα χρησιμοποιηθεί σε σκηνές της ταινίας). Το συγκεκριμένο σάουντρακ δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως αυτόνομο έργο του συνθέτη μέχρι το 2019 που ο Ηλίας Τάσκου το παρουσιάζει ως ιδιωτική έκδοση.
Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στις 14 Νοεμβρίου 1965 συγκεντρώνοντας 307.940 θεατές στις αίθουσες πρώτης προβολής σε Αθήνα, Πειραιά και Προάστια. Για την ιστορία να σημειωθεί ότι η ταινία το 1965 συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του κινηματογραφικού φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
